หน้าแรก | คลังความรู้
เรื่อง บทเรียนและสภาพปัญหาเกี่ยวกับเสรีภาพในการชุมนุมเพื่อการปรับปรุงพระราชบัญญัติการชุมนุมสาธารณะ พ.ศ. 2558
โดย สมชาย ปรีชาศิลปกุล, นัทมน คงเจริญ, ปารณ บุญช่วย
ISBN 978-616-476-138
สิทธิในการชุมนุมสาธารณะเป็นสิทธิ ที่มีความสำคัญและถือเป็นสิทธิเสรีภาพขั้นพื้นฐานของบุคคลที่สามารถกระทำ ได้ในระบอบประชาธิปไตย ทั้งนี้ประเทศไทยได้มีการกำหนดและรับรองเสรีภาพในการชุมนุมไว้ครั้งแรกตั้งแต่ รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยพุทธศักราช 2492 ตลอดมาจนถึงรัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบัน โดยสิ่งนี้แสดงให้เห็นว่าประเทศไทยยอมรับการรับรองสิทธิเสรีภาพของการชุมนุมสาธารณะอย่างต่อเนื่อง ในขณะเดียวกันบางครั้งการชุมนุมสาธารณะอาจส่งผลกระทบด้านลบต่อสังคมโดยรวมหากการชุมนุมนั้นปราศจากขอบเขต จึงทำให้มีความจำเป็นต้องมีกฎหมายกำหนดขอบเขตของการชุมนุม แต่การกำ หนดขอบเขตนั้นจะต้องไม่กระทบต่อสิทธิเสรีภาพในการชุมนุมสาธารณะของประชาชนอย่างไรก็ตาม การตีความและการบังคับใช้พระราชบัญญัติการชุมนุมสาธารณะ พ.ศ. 2558 ในปัจจุบันได้ถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่าบัญญัติเปิดช่องให้มีการใช้ดุลยพินิจจนอาจนำไปสู่การจำกัดสิทธิขั้นพื้นฐานในการแสดงออกทางความคิดของประชาชน
จัดทำโดย
สถาบันพระปกเกล้า ศูนย์ราชการเฉลิมพระเกียรติ 80 พรรษา อาคารรัฐประศาสนภักดี ชั้น 5 ฝั่งทิศใต้
เลขที่ 120 หมู่ 3 ถนนแจ้งวัฒนะ แขวงทุ่งสองห้อง เขตหลักสี่ กรุงเทพ 10210